www.bulentozcagatay.com

İçeriğe git

Ana Menü

Şiirler 8

Şiirler




Süreç

Çiçek tüm gücüyle açar,
Gözlerini dünyaya.

Soğukta, rüzgarda, yağmurda,
Dökse de yapraklarını,
Sonunda durur meyveye.
Diz çökerim bunun önünde.




Senden Ayrılmam

İçinde sen olmayan bir şiir yazsam,
İçim burulur.
Bir an için olsa da senden,
Ayrıldım sanırım.
Sensiz şiir yazmayı,
Hemen bırakırım.




Bilinmeyen Sevgili

Şiir yazmak gelir içimden,
Durmadan senin için.
Ah bir de bilebilsem,
Sen kimsin.

Üşüme

Kar yağdı üzerime,
Bu yaz günü,
Kendimi sensiz düşümdüm de.

Yanılış

Nasıl olur kimse bilmez,
Düşülmez yollara düşülür ya.
Bir ömür biter bazen,
Bizim olmayan yollarda.

Alt Sınır

En azından,
Bir kez çiçek açmalı yaşamda.
Çiçeklerin nasıl açtığını düşündüm de.

Günü Gelmek

Kolay değildir,
Yeniden çiçek açmak.
Mevsimini beklemek gerek.

Saptama

Bir
çiçek nasıl açar,
Bakarsanız anlarsınız.
İşte bu yüzden,
En azından bir kez,
Çiçek açmalısınız.

Açıklama

Resim kağıtları, kurşun kalemleri,
Sımsıcak çaylar ince belli,
Yaşamak derken hepsi buydu.

Gitarım

Biraz çaldım gitarımı,
Bir geceyarısı.
Ne yapardım diye düşündüm,
Olmasaydı.
Öptüm gitarımı,
Uzun ve yalnız gecelerimin,
Büyük dostunu.

Mutluluk

Mutluluk dediğin,
Öyle büyük şeyler değil be hocam.
Küçük bir sevinç altı üstü,
Küçücük bir sevimç.

Posta kutusunda,
Bir mektup mesela.

Şaşkınlık

Bir
çok şeyin yanından geçiyorum.
Hızla giden bir trende gibiyim.
Ama bakınca geriye,
Yanından geçtiklerimi ,
Göremiyorum.

Oysa,
Ne çok şeyin yanından geçiyorum.
Bakınca geriye onları,
Neden göremiyorum.

Sevgi

İstediğin gibi yaşa,
Bu dünya senin.

Kazan,
Yitir,
Yorgun düş,
Sarhoş ol,
Yalan söyle,
Dilediğin kadar alçal,
Kaç bazen,
Bazen de saklan,
Yılgınlıklar tutsak etsin seni,
Bil ki,
Ben seni yine de severim

Bu dünya senin,
İstediğin gibi yaşa.

Düş İşte

İstediğim gibi yaşasam,
Yaşamak için çabalasam,
Kazansam,
Yitirsem,
Yorgun düşsem,
Sarhoş olsam,
Yalan söylesem,
Alçalsam,
Kaçsam bazen,
Bazen de saklansam,
Tutsak olsam yılgınlıklara,
Yaşamak için çabalasam,
Kimbilir olur mu ki,
Yine de sevilsem.

Uyarı

Gün gelir,
Yola düşülür.

Yol bu,
Çukuru olur,
Tepesi olur,
Kah bir uçurum keser önünü,
Kah bir dere,
Kah bir çöle çıkar,
Kah ikiye ayrılır,
İnsan şaşırır.
Sonunda, yol nereye çıkar,
Unutulur.
En büyük tehlike budur.

 
İçeriğe Geri Dön | Ana Menüye Geri Dön